Saturday, July 9, 2016

బుర్ర భోజనం

బుర్ర భోజనం 
-----------------

భావరాజు పద్మిని - 5/11/14
కొంతమందికి ఫుల్ స్టాప్ లు, కామా లు లేకుండా ఆపకుండా మాట్లాడే అలవాటు ఉంటుంది. అది చాట్ తో నైనా... ఫోన్ లో నైనా...నోటితో నైనా...
అలా ఏకధాటిగా మాట్లాడగల అదృష్ట జీవుల్లో మా పనమ్మాయి 'ప్రీతి 'ఒకటైతే... అది విని గిలగిల లాడే దౌర్భాగ్య జీవుల్లో నేను ఒకదాన్ని.
ఉదయం లేవగానే నా ఆలోచనలు ఇలా ఉంటాయి... త్వరగా పిల్లలకు టిఫిన్ పెట్టాలి, పాలు కలపాలి, జళ్లు వెయ్యాలి... టైం కి అన్నీ అందాలి... వాళ్ళు వెళ్ళాకా టిఫిన్లు, స్నానం, పూజ, వంట, నైవేద్యం... ఇవాళ ఎలాగైనా సరే... త్వరగా పని ముగించుకుని, ఇంటర్నెట్ లో పని చూసుకోవాలి...
ఈ లోపల ప్రీతి వచ్చేస్తుంది. నేను చూడకుండా నెమ్మదిగా పిల్లిలా వచ్చి, వెనుక నిల్చుని, నన్ను భయపెట్టాలని, తన ప్రయత్నం... అయినా చూసేస్తాను నేను... తను విఫలమౌతుంది. 'దీదీ... మీరు వెనుక కూడా ఎలా చూస్తారు ?' అంటుంది... అదంతేలే... అంటాను.
ఇక నా బుర్ర మీద మాటల దాడి మొదలు... "దీదీ... మేరి భాభి కా భాంజి హైనా... " అంటుంటే... ఈ ఇన్ఫర్మేషన్ నీకు అవసరమా... అని మందలించి, బుర్ర వెంటనే అప్రమత్తమై నా చెవులు సగం మూసేస్తుంది. యాంత్రికంగా 'ఉ' కొడతాను. ఏ వెట్ గ్రైండర్ లోనో పిండి వేస్తుంటాను... మళ్ళి మొదలు... "దీదీ ఏ నీచే కా పత్థర్ ఘూం రహి హై... ఫిర్ అందర్ కా భి క్యూ ఘుమ్తా హై..." చిన్నగా నవ్వుకుని... ఐసా హాయ్ ఇడ్లీ కా ఆటా బన్ తా హై... అంటాను.
                             
ఏ పడగ్గదిలోనో పక్క సర్దుతూ ఉంటాను... ' దీదీ, రాత్ భర్ మై సోయీ నహిన్... ' అంటూ ఆపుతుంది. 'క్యూన్... క్యా హువా...' అంటే... ' దేఖో... కూలర్ మే తో హమ్ పాని డాలతే హై... హా... ఫిర్ ఏ.సి. మే తో డాలతే నహిన్ హై ? వహన్ సే పాని కైసే నిక్లేగా ?' మళ్ళి, నవ్వి... ' ఏ .సి మే పాని బనానే కా మెషిన్ హోతా హై... ' అంటాను.
ఈ లోపు తను ఇల్లుచిమ్మి, తడిబట్ట పెట్టేందుకు వచ్చింది...' దీదీ... ఏ ధర్మామీటర్ సే క్యా కర్ రహే హో...' అంటుంది. నేను కలవరంగా చుట్టుపక్కల చూసి... 'క్యా కహా...' అన్నాను. అప్పుడు నా ముందున్న వస్తువును చూపి, ' ఏ నా ఊపర్ వాలే అంకుల్ కే పాస్ భి హై... ' అంటుంది. అప్పుడు అర్ధమై... మనసులో బుర్ర బాదుకుని, ' ఇస్కో ప్రింటర్ కహతే హై... ధర్మామీటర్ బుఖార్ ఆనే పర్ డాక్టర్ మూ మే లగాతే హై నా... వో హై...' అంటాను. 'అచ్చా...' అంటుంది.
ఏ వస్తువుని అయినా ఎక్కువగా తినేస్తే ఏమౌతుంది... ఇదిగో... ఫైనల్ గా ఇదే అవుతుంది...
'దీదీ సాబున్ కిధర్ హై...'
' ఫ్రిజ్ మే రఖా హై...'
'పద్మినీ, పచ్చిమిరపకాయలు ఎక్కడున్నాయ్... ' అడుగుతారు మా అత్తగారు.
'పాల ప్యాకెట్ లో ఉన్నాయండీ...' అనేసి, నాలుక కొరుక్కుని... 'పాల ప్యాకెట్ పక్కన ఉన్నాయండి...' అంటాను.
వంకాయ పచ్చడి నూరుతుంటే వచ్చింది... 'దీదీ ఏ కైసే బనాతే హై...'
' ఇస్కో నా పెహ్లే seo కర్నా హై.'
ఛి, ఛి... మనసులో సైట్ కు చెయ్యాల్సిన seo ఆలోచన ఇలా వంకాయ పచ్చడిలో పడిందా... ఇక లాభం లేదు... అని తీర్మానించుకుని... శరణాగతి వేడాను.
'దేఖో... హమే బహుత్ కాం హై. అభి ఆప్ కిత్నా భి బోలో... హమరే దిమాక్ మే నహి జాయేగా. బాద్ మే బతానా ... "
పాపం, అప్పటినుంచి, తను ఏది మొదలెట్టినా... పై వాక్యమే... రిపీట్... లేకపోతే, ఈ చండివనంలో లేడీ ఘజిని ఉందని, మీరంతా నవ్వి పోరూ ! ఆ !

నిద్దర్లో జ్ఞానోదయం

నిద్దర్లో జ్ఞానోదయం 
-----------------------
భావరాజు పద్మిని - 28/10/2014

"అమ్మా ఊర్మిళా దేవి, నిద్ర లే !"
"ఎవరది, నా పేరు ఊర్మిళ కాదు, పద్మిని... అయినా నిద్ర పోతున్నవాళ్ళు దేవుడితో సమానం. నిద్ర లేపితే పాపం వస్తుంది..."
"అది మనుషులు లేపితే కదా ! ఇదిగో నేను నీ అంతరాత్మని వచ్చాను... లేచి చూడు..."
"వేళాపాళా లేకుండా ఇప్పుడు ఎందుకొచ్చావ్ ? అసలే నిన్న నాగులచవితి ఉపవాసం చేసి, నీరసంగా ఇప్పుడే పడుకున్నా..."
"నిన్న ఉదయం నుంచి నీ కాకిగోల అంతా చూస్తున్నా... నీకు కాస్త జ్ఞానం ప్రసాదించడం తప్పనిసరి అనిపించింది... లే చెప్తా..."
"మొదలెట్టు..."
________________________________
1 )
"చిన్నప్పుడు జనరంజని కార్యక్రమం విన్నావా ?"
"ఓ, మధుర గీతలు తక్కువ ... విషాద గీతాలు ఎక్కువ. జీవితంలో దెబ్బతిన్న వాళ్ళు... పాడు జీవితమోయి... కనుపాప కరువైన... లాంటి పాటలు అడిగేవారు."
"అందులో చదివే పేర్లు ఎలా ఉంటాయి ?"
"శ్రీకాకుళం జిల్లా కొత్తపెంట గ్రామం నుంచి ... అప్పలమ్మ, సుబ్బాయమ్మ, వెంకమ్మ, నరసమ్మ, సీత, గీత, రాత, పీత... మరియు విస్సన్నపేట నుంచి రాముడు, భీముడు, కాముడు, సోముడు, అప్పడు... ఇంకా ఇతర మిత్రులు కోరుతున్నారు... " అని చదివేవారు."
"అంటే... పీత కూడా నిజంగా ఉంటుందంటావా ? లేక ద్విత్వాక్షరాల్లా వీళ్ళంతా ఒక్క చోట చేరి, ఉత్తరాలు రాస్తారంటావా ?"
"లేదు, పీత ఉండదు. నాకు ఇదంతా ఉత్తరాలు రాసేవాళ్ళ 'ప్రాస కోసం ప్రయాస', అనిపిస్తుంది "
"కదా ! అలాగే ఉండు. ఇప్పుడు మరో ప్రశ్న..."
_______________________________________________________
2)
"నీకు ఆకాశరామన్న తెలుసా ?"
"ఓ, తెలియకేం... ఇదివరకు మారుపేరుతో ఆకాశరామన్న, పాతాళ సీతమ్మ, శ్రేయోభిలాషి అని ఉత్తరాలు వచ్చేవి. ఏవైనా వ్యవహారాలు చెడగోట్టాలంటే, తడికె చాటున నక్కి, ఉచిత సలహాలు ఇవ్వాలంటే, ధైర్యం లేని వాళ్ళు ఇలా చేసేవారు. అంతే కాదు, మరి కొన్నాళ్ళకి బ్లాంక్ కాల్స్, రాంగ్ కాల్స్ కూడా వచ్చేవి. నోట్లో కిళ్ళీ వేసుకుని, తమ గొంతు ఇతరులు గుర్తు పట్టకుండా మాట్లాడేవాళ్ళు ! తర్వాత సెల్ ఫోన్లు వచ్చాకా ఆ పప్పులు ఉడకలేదనుకో!"
"భేష్, నీకు చాలా విజ్ఞానం ఉంది. అంటే... ఏ చింతా లేకుండా పని జరిపించుకోడానికి ఇదొక పధ్ధతి అన్నమాట ! ఇప్పుడు మూడో ప్రశ్న !"
_______________________________________________________

                                        
3)
"ఘోస్ట్ రైటర్ " అన్న పేరు విన్నావా ?
"వినకేం, చేతులు కళ్ళు తిరిగిపోయిన రచయతలు, రాసి, రాసి, చచ్చాకా కూడా అలవాటు కొద్దీ పుస్తకాలు రాసేస్తారేమో అనుకుని భయపడేదాన్ని. తర్వాతే తెలిసింది... పాపం డబ్బు లేని గొప్ప రచయతల్ని, డబ్బిచ్చుకు కొట్టి, రాయించుకునే రచనల్ని అలా అంటారని. ఇదంతా సోమ్మొకడిదీ... దానితో కొనుక్కునే సోకు కూడా అతడిదే..." అన్నట్లు ఉంటుంది.
"ఇక చివరాఖరి ప్రశ్న ! ఫేస్ బుక్ లో ఫేక్ ఐడి సృష్టించుకోవడం కష్టమా ?"
"అబ్బే,బండర్లడ్డు తిన్నంత సులువు. కాసిన్ని ఈమెయిలు లు సృష్టించి, కాసిన్ని ఫేక్ ప్రొఫైల్స్ సృష్టించడమే ! "
"అగ్గదీ సంగతి ! తెలుసు కదా ! మరెందుకు లైక్ లకు, కామెంట్ లకు ఏడుస్తావ్. పత్రిక కంటెంట్, బొమ్మలు, ఆడ్స్ సంపాదించడం కష్టం. ఈ పని చాలా వీజీ ! ఎవరో వస్తారని, కామెంట్స్ పెడతారని ఎదురుచూసే బదులు... ఇంత కష్టపడ్డాకా, ఆ కాస్త కూడా నువ్వే కానివచ్చుగా ! "
"నేను ఇలా ఎప్పుడూ చెయ్యలేదు."
"ఓసి ఆండాళ్ళు ! ఇది అన్ని పత్రికలూ చేసేదే ! ఇంటరాక్టివ్ గా ఉండాలని పజిల్స్, సింగల్ పేజీ కధలు, అభిప్రాయాలు, లేఖలు, బొమ్మకు కధలు...అలాంటివి పెట్టి అంతా బొప్పి కట్టించుకుని, చివరికి వాళ్ళకి వాళ్ళే వనజ, జలజ, శైలజ పేర్లతో రాసేసుకుని, అచ్చేసుకు వదిలేసారు.... వదిలేస్తున్నారు. ఇది కూడా తప్పదోయ్..."
"అలాగా... నాకు ఇప్పుడు లైటు వెలిగింది . నాకే కాదు, ఈ పోస్ట్ చదువుతున్న ఇతర పత్రికల వాళ్లకి కూడా అర్ధమయ్యింది. థాంక్స్ అంతరాత్మ కృష్ణ పరమాత్మ ! నీకోసం ఒక పద్యం చెబుతా !
అడిగిన కామెంటియ్యని పదుగురు
మనుజులను వేడి వగచుట కంటెన్
సడి సేయక పది ఫేక్ బుక్కుల
సృష్టించి కొనసాగించగ పాడియె సుమతీ !
(ఈ పోస్ట్ సరదాగా నవ్వుకోవడానికే. నిన్నటి నుంచి నిరవధికంగా పత్రికకు ప్రోత్సాహం అందిస్తున్న మిత్రులకు కృతజ్ఞతాభివందనాలు )
నిద్దర్లో జ్ఞానోదయం 
-----------------------
"అమ్మా ఊర్మిళా దేవి, నిద్ర లే !"
"ఎవరది, నా పేరు ఊర్మిళ కాదు, పద్మిని... అయినా నిద్ర పోతున్నవాళ్ళు దేవుడితో సమానం. నిద్ర లేపితే పాపం వస్తుంది..."
"అది మనుషులు లేపితే కదా ! ఇదిగో నేను నీ అంతరాత్మని వచ్చాను... లేచి చూడు..."
"వేళాపాళా లేకుండా ఇప్పుడు ఎందుకొచ్చావ్ ? అసలే నిన్న నాగులచవితి ఉపవాసం చేసి, నీరసంగా ఇప్పుడే పడుకున్నా..."
"నిన్న ఉదయం నుంచి నీ కాకిగోల అంతా చూస్తున్నా... నీకు కాస్త జ్ఞానం ప్రసాదించడం తప్పనిసరి అనిపించింది... లే చెప్తా..."
"మొదలెట్టు..."
________________________________
1 )
"చిన్నప్పుడు జనరంజని కార్యక్రమం విన్నావా ?"
"ఓ, మధుర గీతలు తక్కువ ... విషాద గీతాలు ఎక్కువ. జీవితంలో దెబ్బతిన్న వాళ్ళు... పాడు జీవితమోయి... కనుపాప కరువైన... లాంటి పాటలు అడిగేవారు."
"అందులో చదివే పేర్లు ఎలా ఉంటాయి ?"
"శ్రీకాకుళం జిల్లా కొత్తపెంట గ్రామం నుంచి ... అప్పలమ్మ, సుబ్బాయమ్మ, వెంకమ్మ, నరసమ్మ, సీత, గీత, రాత, పీత... మరియు విస్సన్నపేట నుంచి రాముడు, భీముడు, కాముడు, సోముడు, అప్పడు... ఇంకా ఇతర మిత్రులు కోరుతున్నారు... " అని చదివేవారు."
"అంటే... పీత కూడా నిజంగా ఉంటుందంటావా ? లేక ద్విత్వాక్షరాల్లా వీళ్ళంతా ఒక్క చోట చేరి, ఉత్తరాలు రాస్తారంటావా ?"
"లేదు, పీత ఉండదు. నాకు ఇదంతా ఉత్తరాలు రాసేవాళ్ళ 'ప్రాస కోసం ప్రయాస', అనిపిస్తుంది "
"కదా ! అలాగే ఉండు. ఇప్పుడు మరో ప్రశ్న..."
_______________________________________________________
2)
"నీకు ఆకాశరామన్న తెలుసా ?"
"ఓ, తెలియకేం... ఇదివరకు మారుపేరుతో ఆకాశరామన్న, పాతాళ సీతమ్మ, శ్రేయోభిలాషి అని ఉత్తరాలు వచ్చేవి. ఏవైనా వ్యవహారాలు చెడగోట్టాలంటే, తడికె చాటున నక్కి, ఉచిత సలహాలు ఇవ్వాలంటే, ధైర్యం లేని వాళ్ళు ఇలా చేసేవారు. అంతే కాదు, మరి కొన్నాళ్ళకి బ్లాంక్ కాల్స్, రాంగ్ కాల్స్ కూడా వచ్చేవి. నోట్లో కిళ్ళీ వేసుకుని, తమ గొంతు ఇతరులు గుర్తు పట్టకుండా మాట్లాడేవాళ్ళు ! తర్వాత సెల్ ఫోన్లు వచ్చాకా ఆ పప్పులు ఉడకలేదనుకో!"
"భేష్, నీకు చాలా విజ్ఞానం ఉంది. అంటే... ఏ చింతా లేకుండా పని జరిపించుకోడానికి ఇదొక పధ్ధతి అన్నమాట ! ఇప్పుడు మూడో ప్రశ్న !"
_______________________________________________________
3)
"ఘోస్ట్ రైటర్ " అన్న పేరు విన్నావా ?
"వినకేం, చేతులు కళ్ళు తిరిగిపోయిన రచయతలు, రాసి, రాసి, చచ్చాకా కూడా అలవాటు కొద్దీ పుస్తకాలు రాసేస్తారేమో అనుకుని భయపడేదాన్ని. తర్వాతే తెలిసింది... పాపం డబ్బు లేని గొప్ప రచయతల్ని, డబ్బిచ్చుకు కొట్టి, రాయించుకునే రచనల్ని అలా అంటారని. ఇదంతా సోమ్మొకడిదీ... దానితో కొనుక్కునే సోకు కూడా అతడిదే..." అన్నట్లు ఉంటుంది.
"ఇక చివరాఖరి ప్రశ్న ! ఫేస్ బుక్ లో ఫేక్ ఐడి సృష్టించుకోవడం కష్టమా ?"
"అబ్బే,బండర్లడ్డు తిన్నంత సులువు. కాసిన్ని ఈమెయిలు లు సృష్టించి, కాసిన్ని ఫేక్ ప్రొఫైల్స్ సృష్టించడమే ! "
"అగ్గదీ సంగతి ! తెలుసు కదా ! మరెందుకు లైక్ లకు, కామెంట్ లకు ఏడుస్తావ్. పత్రిక కంటెంట్, బొమ్మలు, ఆడ్స్ సంపాదించడం కష్టం. ఈ పని చాలా వీజీ ! ఎవరో వస్తారని, కామెంట్స్ పెడతారని ఎదురుచూసే బదులు... ఇంత కష్టపడ్డాకా, ఆ కాస్త కూడా నువ్వే కానివచ్చుగా ! "
"నేను ఇలా ఎప్పుడూ చెయ్యలేదు."
"ఓసి ఆండాళ్ళు ! ఇది అన్ని పత్రికలూ చేసేదే ! ఇంటరాక్టివ్ గా ఉండాలని పజిల్స్, సింగల్ పేజీ కధలు, అభిప్రాయాలు, లేఖలు, బొమ్మకు కధలు...అలాంటివి పెట్టి అంతా బొప్పి కట్టించుకుని, చివరికి వాళ్ళకి వాళ్ళే వనజ, జలజ, శైలజ పేర్లతో రాసేసుకుని, అచ్చేసుకు వదిలేసారు.... వదిలేస్తున్నారు. ఇది కూడా తప్పదోయ్..."
"అలాగా... నాకు ఇప్పుడు లైటు వెలిగింది . నాకే కాదు, ఈ పోస్ట్ చదువుతున్న ఇతర పత్రికల వాళ్లకి కూడా అర్ధమయ్యింది. థాంక్స్ అంతరాత్మ కృష్ణ పరమాత్మ ! నీకోసం ఒక పద్యం చెబుతా !
అడిగిన కామెంటియ్యని పదుగురు
మనుజులను వేడి వగచుట కంటెన్
సడి సేయక పది ఫేక్ బుక్కుల
సృష్టించి కొనసాగించగ పాడియె సుమతీ !
(ఈ పోస్ట్ సరదాగా నవ్వుకోవడానికే. నిన్నటి నుంచి నిరవధికంగా పత్రికకు ప్రోత్సాహం అందిస్తున్న మిత్రులకు కృతజ్ఞతాభివందనాలు )

ధభేలు కవితలు

ధభేలు కవితలు 
----------------
11/10/15
(కంగారడకండి ... కొత్త కవితా ప్రక్రియ, నిన్నే కనిపెట్టా... అంటే, చదవంగానే ఘభాల్న ఘాబరా వేసి, దభేలున పడిపోతారు, జస్ట్ అంతే అన్నమాట )

చనువిచ్చాను కదా అని నెత్తెక్కకు - అట్టే జుట్టు లేదు, జారి కింద పడతావు.
తక్కువ అంచనా వెయ్యకు - అరటి తొక్కనీ, సబ్బు ముక్కనీ - కాలేసావో, కైవల్యానికే !
చూడు, ఒక్కవైపే చూడు, రెండో వైపు చూడకు - తట్టుకోలేవు - సెల్లో టేప్ వేసి అతికిన వెయ్యి నోటుని.

ఎప్పుడూ వానొస్తుందనే అనుకుంటాయేమో, అసలు గొడుగే ముయ్యవు - పుట్టగొడుగులు.
గుండ్రాయిలా ఉన్నావు ఏదైనా పనిచేసుకోవచ్చుగా అనకు - గుండ్రాయి ఎక్కడైనా పని చేస్తుందా ?
ఎవరర్రా కదిలే కాలమా కాసేపు ఆగమని పాట పాడింది ? - నా రిస్టు వాచీ అది విని ఆగిపోయింది, పైసల్ దియ్యుండ్రి.
ఒక్కొక్కడిని కాదు షేర్ ఖాన్, వంద ఒకేసారి పంపు - ఫేస్ బుక్ లో, అన్నీ షేర్ చేసేస్తా.
మీ ఇంటికొస్తుంది, నట్టింటి కొస్తుంది, వంటింటి కొస్తుంది - కరెంటు.
                                     
(చదివి నవ్విన ప్రతీ వాళ్ళు, తప్పనిసరిగా, కాస్త మెదడుకు పదును పెట్టి, ఒక ధభేలు కవిత వాయినంగా ఇవ్వాలి. లేకపోతే, టీవీ లో ఐదేళ్ళ పాటు సాగే జిడ్డు సీరియల్ మొత్తం ఓపిగ్గా కూర్చుని, చూసినంత పాపం అంటుతుంది.)

స్నాన విలాపం

స్నాన విలాపం 
----------------
భావరాజు పద్మిని - 11 /10/15.
(గమనిక : కేవలం హాస్యం కోసమేనని సవినయ మనవి. )


నేనొక నీళ్ళతొట్టి కడ నిల్చి, తటాలున టాపు తిప్పి 
మగ్గానెడు నంతలోన నీళ్ళన్నియు జాలిగ
నోళ్ళు విప్పి మా ప్రాణము తీతువాయనుచు
బావురుమన్నవి కృంగిపోతి నా
మానసమందేదో తళుకు మన్నది స్నానవిలాప కావ్యమై

అంతలో ఒక నీటిచుక్కకన్నె సన్నని
గొంతుకతో నన్ను చూసి యిలా అంది ప్రభు

ఎక్కడో వానచినుకై ప్రభవింతుము మబ్బుజారి 
మన్నుమింగకున్న మరియొక చినుకుతోను కలిసి 
బొట్టుగ జట్టుగ ధారగ మారి 
కొండల దారిని చీల్చుకు వత్తుమోయి

ధార ధారతో కలిసి జలపాతమవ్వునోయి 
జలపాతము ముందుకు సాగి ప్రవాహమవ్వునోయి 
అది తిరిగి కాలువై నదిలోకి కాలుమోపునోయి 
నది పెరిగి, తరిగి, తిరిగి వొరవడిని వచ్చునోయి

అమ్మ నదిలోని బిందువనుచు మురియునంతలోన 
బండ పైపొకటి మోటార్ పెట్టి పీల్చి లాగిరోయి 
ఓవర్ హెడ్డు టాంకులోకి మమ్ము తోసిరోయి 
క్లోరిన్, రిన్ కలిపి మా ఉసురు తీసిరోయి



కొనఊపిరితో కొట్టుకొనుచున్న మమ్ముజూచి 
జాలియన్నది నసలు జెందక మరల తిరిగి 
పైప్ లైన్ పంపుల నుండి పంపి పంపి 
మీ ఇంటి టాంకు లోకి మమ్ము తోసిరోయి

పాపం మీరు దయాదాక్షిణ్యాలుగల మానవులు కావోలునే
ఎందుకమ్మా మా స్వేచ్చ జీవనానికి అడ్డు వస్తావు
మేము నీకేం అపకారము చేసాము ???

మా వెలలేని ముగ్ధసుకుమార స్వచ్ఛ మాధురీ
జెవితమెల్ల మీకయి త్యజించి కృశించి నశించిపోయే
మా జీవమెల్ల కొల్లగొని ఆపై మగ్గుతోడ మురికిన చిమ్మి
మమావల పారబోతురుగదా నరజాతికి నీతియున్నదా

:వోసీ మానవీ !!!
బుద్ధదేవుని భూమిలో పుట్టినావు
సహజమంగు ప్రేమ నీలోన చచ్చ్చేనేమి
అందమును హత్య చేసి తళుకులిడు హంతకీ 
మైలపడిపోయెనోయి నీ మనుజ జన్మ

అని దూషించు నీటి బిందువుల స్నాన మాడలేక
వట్టిచేతులతో వచ్చినాను ఇటుల నేను 
మీరునూ స్నానము త్యజియించి 
నికపై పాడుకొనుము ఈ గేయమును.

ఫలశృతి : ఈ గేయమును చదివిన వాళ్ళు తప్పనిసరిగా 3 రోజులు స్నానం మానెయ్యాలి. లేకపోతే చీర మహా పాతకాలు చుట్టుకుని, వచ్చే జన్మలో నీళ్ళు దొరకని ఏ చెన్నై లోనో, హైదరాబాద్ లోనో పుడతారు, ఉత్తుత్తినే.

మాయదారి సవితి

మాయదారి సవితి 
------------------------
భావరాజు పద్మిని-11/3/16


కొత్త చీర కట్టి, మగని కళ్ళెదుట తిరిగినా,
కన్నుతిప్పనీదు కనికట్టు సవితి.

గాజులు, అందెలు సందళ్ళు చేసినా,
చెవులకెక్కనీదు చుప్పనాతి సవితి.

చంద్రవంక మోమున నెలవంక నవ్వులు,
చూడనియ్యదమ్మ నెరజాణ సవితి.

వాలుజడ మాలికల వలపువల వేసినా,
తనపట్టు వదలనే వదలదే వగలాడి సవితి.



ఊసులాడబోతే "ఊ" కొట్టుటే కాని,
వివరమే విననీదు వగరు సవితి.

ఏం మాయ చేసెనో మాయదారి సవతి,
సతులెల్ల పతిధ్యాసకై పాట్లు పడుచుండ,
మీకన్ననేమిన్న చూడుమనుచు,
కొంటెగా నవ్వునే తుంటరి సవితి.

"నీ ఛార్జి డిశ్చార్జి కాను" అన్న శాపాలు
"రీచార్జి" యగుచు విని నవ్వుకోనునేకాని,
కడగంటి చూపైనా దక్కనీయదమ్మ...
టక్కరి గాలమేయు మొబైల్ సవతి.

( జీవితసమస్య చూస్తున్నట్లు, గుడ్లప్పగించి, మొబైల్ లో వచ్చే ప్రతి వీడియోను తదేకంగా చూస్తూ, సతుల్ని పట్టించుకోని పతులకు(అలాగే పతుల్ని వెయిట్ లిస్టులో పెట్టే సతులకు)... చిన్నసతుల మానసావిష్కరణ... భక్తితో అంకితం.)

మీరేం చేస్తుంటారు ?

మీరేం చేస్తుంటారు ?
భావరాజు పద్మిని - 23/4/16

ఇలా చెప్పలేదు కానీ, చెప్పద్దూ... ఇలాగే చెప్పాలనిపిస్తుంది.
"మేడం, ప్లీజ్ నాకో ఫ్రెండ్ రిక్వెస్ట్ పెట్టండి..." అని అరవైఆరోసారి పరిపరివిధాలా అభ్యర్ధించాకా, పోన్లెమ్మని, ఒప్పుకోగానే... మొదలు...
"గుడ్ మార్నింగ్ మేడం, మీరు ఏం చేస్తుంటారు మేడం?"
ఆసరికే కొండలా పనులు పేరుకుపోయి, అందులోంచి ఓ కలుగు నిర్మించుకుని, ఎలుకలా తలబైటపెట్టి, ఊపిరి పీల్చుకుందామని చూస్తున్న నాకు... ఓ రకంగా ఉంటుంది, ఎవరో పొరుగుదేశపు నాయకుడు ధడాలున చచ్చినట్టు మౌనం పాటిస్తాను.
"మేడం ఆర్ యు దేర్?"
"హా... పెద్దగా చదువుకోలేదండీ, ఏదో పాటలు పాడుతుంటాను."
"వావ్... నాకు పాటలంటే చాలా ఇష్టం, ఓ పాట పాడతారా?"
"అబ్బే, ఎప్పుడూ పాడనండి, ఆ మధ్య కొన్నేళ్ళ క్రితం పాడితే, కేదార్నాథ్ లో వరదాలొచ్చాయి, మళ్ళీ రెండోసారి మొన్ననే ముచ్చటపడి పాడితే... చెన్నైలో వరదలోచ్చాయి, అందుకే... పురజనుల క్షేమం కోరి ఇప్పుడు పాడట్లేదు."
"ఓ, ఇంకేం చేస్తుంటారు మేడం?"
"డాన్స్ చేస్తుంటాను."
"ఓహ్, నిజంగా ! నాకు డాన్స్ అంటే ప్రాణమండీ. ఎక్కడ నేర్చుకున్నారు?"



"అబ్బే, నేర్చుకోలేదండి. ఏదో ఆ మధ్య ముచ్చటపడి, రెండు గెంతులు గెంతితే, ఆఫ్ఘనిస్తాన్ లో భూకంపం వచ్చింది, తర్వాత పాకిస్తాన్ లో వచ్చింది. ఈ మధ్య తరచుగా మాఊరి చుట్టుప్రక్కల భూకంపం రాడానికి కూడా కారణం నేనే. అందుకే లోకకల్యాణాన్ని కాంక్షించి ఆ ప్రయత్నమూ విరమించుకున్నా!"
"పోన్లెండి... వంటైతే చేస్తారుగా... తిన్నారా"
"ఎక్కడా, నాకు వంట రానిదే ! మావారు వండి పెడితే తింటా ! నాకు పొయ్యి చూస్తేనే భయమండీ."
"సర్లెండి, ఇంకా మీ హాబీస్ ఏంటి?"
"నాకు మీలా ముక్కూమొహం తెలీని వాళ్ళతో స్నేహంచేసి, అడ్డవైన విషయాలు చర్చించడం అంటే, చచ్చేంత ఇష్టం... కానీ నాతో స్నేహం అంతగా కలిసిరాదండి. వాళ్ళిద్దరికీ అయినట్టే అవుతుంది."
"ఎవరండీ వాళ్ళిద్దరూ?"
"ఇంకెక్కడున్నారు? ఒకరు చెన్నై బీచ్ లో ఆడుకుంటూ, సునామీలో కొట్టుకుపోయారు, మరొకరు హాలిడే కి మలేషియా వెళ్లి వస్తూ, మిస్ అయిపోయిన ఫ్లైట్ లో ప్రపంచాన్ని శాశ్వతంగా మిస్ అయ్యారు. అప్పట్నుంచీ నేను మానవతా దృక్పధంతో స్నేహాలు చెయ్యడం మానేసాను. ఓ స్వామీజీ చెప్పారు... నేను ఎవరితోననైనా మాట్లాడితే, నా దురదృష్టం వాళ్లకి బ్లూ డార్ట్ కొరియర్ లో వెళ్తుందట, వాళ్ళ అదృష్టం నాకు జెట్ ప్లేన్ లో వచ్చేస్తుందట. పోన్లెండి, మీరైనా దొరికారు. ఇంతకీ మీరేం చేస్తుంటారు. నాకు మీతో స్నేహం చెయ్యాలని ఆశగా ఉంది."
ఇట్స్ గాన్... పోయె పోచె... పోయిందే ! ఎక్కడమ్మా, స్నేహం చెయ్యాలన్న తాపత్రయం. లేకపోతే... ఆ.

సకుటుంబ సా"మేత"ము

సకుటుంబ సా"మేత"ము
-------------------------------
భావరాజు పద్మిని
28/4/16


(కంగారడకండి, సమ్మర్లో కూల్ గా ఉండేందుకు ఇదో కొత్త కవితా ప్రక్రియ. 
ఇప్పుడే జస్ట్ కనిపెట్టాను. సామెతలతో పంచ్ లు కలిపి కొట్టి, అందరినీ కలిపి 'మేసేందుకు' ఈ ప్రక్రియకనిపెట్టినందుకు, నాపేరు ఏదో ఒక పుస్తకంలో ఎక్కించెయ్యడం ఖాయమని, నేనే తీర్మానించేసుకున్నాను, మీరూ ప్రయత్నించండి మరి...)


ఆకాశం మూలిగే నక్కలా ఉంది 
దాన్నెత్తిన తాటిపండులా పడింది...
తోకచుక్క !!!

కూసేగాడిదొచ్చి మేసేగాడిదను 
చెడగొట్టిందట మెయ్యకుండా ...
స్కాంలలో ఇరికించి!!!

నిజం నిలకడ మీద తేలుతుంది
నెత్తిన కూలకుండా నిలబడితే...
ఓవర్ బ్రిడ్జి!!!

ఎలుక తోలు తెచ్చి రిన్ సబ్బుతో
ఏడాది ఉతకడం ఎందుకు...
మరక మంచిదేనోయ్!!!

కాలుపట్టుకు లాగితే...
చూరుపట్టుకు వేలాడిందిట...
లంటార్న్!!!




ఉపన్యాసం కంటే ఉపోద్"ఘాతం" ఎక్కువ
డబ్బులు వెదజల్లే రచయత రాసిన
పుస్తకావిష్కరణలో!!!

ఊరికే ఉంటే ఊరా పేరా ?
మీడియాకి ఫోన్ కొట్టి చెయ్యవోయ్...
హడావిడి !!!

పెళ్ళికి వెళుతూ పిల్లిని తెచ్చినట్టు,
బుట్టలో పాముని తెచ్చాడని భయమేల? 
ప్రతి ఫ్రెండు అవసరమేనోయ్ !!!

చెవిటి పెద్దమ్మా చాంతాడు తెమ్మంటే,
చెవులపోగులు నాజన్మాన ఎరగనందిట...
సెల్ ఫోన్ భామ!!!

యోగికీ భోగికీ,రోగికి నిద్ర లేదు,
చివరికి నర్స్ కి, డాక్టరుకు కూడా...
కార్పో'రేట్' ఆసుపత్రిలో!!!

గమనిక : మీరు పద్మ శ్రీ, పద్మ విభూషణ్ ఇప్పిద్దామని అనుకుంటే మాత్రం... నాపేరులో 'పద్మ' ఉంది కనుక, కాస్త మినహాయింపుతో... ఉదారంగా ఆ శ్రీ, భూషణ్ ఇప్పిస్తే చాలునని మనవి.

ప్రేమలో 'పడితే' - సరదా తవిక

ప్రేమలో 'పడితే' - సరదా తవిక
----------------------
భావరాజు పద్మిని- 29/4/16/16

(ప్రేమలో పడితే... కంటికి నిద్దరుండదు, కడుపుకి ఆకలుండదు అంటారు కదా. కాని, వైద్య భాషలో చెపితే ఎలాఉంటుంది? సరదాగా... ఓ కవిత... నవ్వుకోడానికే నండోయ్...)



కార్నియా మీద నీ బొమ్మ పడగానే,
కనుగుడ్డు తెల్లబోయింది...
రెటినా కదలనని స్తంభించింది
రెప్ప వాలక 'లేజీ ఐ' జబ్బోచ్చిందని,
ఒకటే అనుమానంగా ఉంది.

నిన్ను చూడగానే దిమ్మదిరిగి 
మైండ్ బ్లాంక్ అయ్యింది...
చిన్నమెదడు చితికిందేమో,
షార్ట్ టర్మ్ మెమరీ లాస్ ఐంది.

కాళ్ళు మీ ఇంటి చుట్టూ,
గింగిరాలు తిరగమని చెప్తున్నాయి,
ఓ రకంగా వాకింగ్ అయిపోతుంది,
పోన్లే ఆరోగ్యానికి మంచిదేగా !

కడుపులో అల్సర్ వచ్చినట్టు,
తట్టుకోలేని అసిడిటీ ఉన్నట్లు,
ఆకలే వెయ్యట్లేదు ఏవిటో, 
లివర్ డామేజి కాదుకదా.

నరనరాల్లో ఏదో టెన్షన్,
బి.పి వచ్చి చచ్చిందేమో,
లేక హిమోగ్లోబిన్ తగ్గిందో,
ఏవిటో ఈ కంగారాదుర్తా.

మనసు మనసు అంటారు,
లొకేషన్ ఎక్కడో తెలీట్లేదు,
కాని గుండెలో సన్నటి బాధ,
మైనర్ బ్లాక్ అవలేదు కదా.

సుబ్బరంగా ఆరోగ్యంగా ఉన్న నాకు,
అడ్డవైన అనుమానాలు కలిగేలా,
చేసింది ప్రేమే నంటావా ?
సర్లే కాని, కంప్లీట్ హెల్త్ చెక్ అప్...
అర్జంటుగా చేయించుకోవాలి.
తెలిసో తెలీకో నువ్వే కారణం కనుక,
ఓ ఫిఫ్టీ థౌసండు అప్పిప్పిస్తావా ?

(సాధారణంగా చేసే వృత్తిని బట్టి, మనిషి ఆలోచనా విధానం మారుతుంది. గాయకుడు ఎదుటి వాళ్ళ గొంతును చూస్తాడు, దర్శకుడు వారిలోని అందాన్ని చూస్తాడు, చిత్రకారుడు వారి చుట్టూ ఉన్న పరిస్థితులని చూస్తాడు... ఇలా మనిషిని బట్టి, వృత్తిని బట్టి, భావాలు మారుతూ ఉంటాయి కనుక, అచ్చంగా నవ్వులకే ఓ నూరు ఇలాంటి ప్రేమలేఖలు రాస్తే ఎలా ఉంటుందంటారు? చెప్మా... ప్రేమను ప్రేమించే ప్రేమ ఆ ప్రేమను ప్రేమించే ప్రేమకై ప్రేమతో ప్రేమిస్తుంది... లాంటి టంగ్ ట్విస్టర్ కి అర్ధం అడగలేదుగా, చిన్న ప్రశ్నేగా... జవాబివ్వండి.)

మూడు కోరికలు

మూడు కోరికలు
---------------------
భావరాజు పద్మిని - 6/5/16

"సింహం సింగల్ గానే వస్తుంది" అని మౌనంగా వికటాట్టహాసం చేసుకుంటూ వారం క్రితం అనుకోని అతిధిలాగా జలుబొచ్చింది. 'నిను వీడని నీడను నేనే' అని పాడుకుంటూ దాని వెనుకే అమర ప్రేమికురాలిలాగా ఓ ఐదు రోజుల క్రితం జ్వరం వచ్చింది. 'మీరిద్దరూ సిమ్మాలు కాదహే, మనం గుంపుగానే వస్తుంటాం కనుక... మనం అచ్చ సూకరాలం...' అనుకుంటూ, వీటి వెనుకే మూడు రోజుల క్రితం దగ్గొచ్చింది. ఇవి మూడూ నామీద వంతుల వారీగా ప్రతాపం చూపిస్తూ ఉండగా నేను "సీతమ్మ ఎవరి మాటా వినదు" లాగా భీష్మించుకుని, రేడియోలో లైవ్ చేద్దాము అని విక్రమూర్ఖించుకున్నాను. కానీ, నేను ఇలా "నాదాత్మకుడవై" అన్నదగ్గర దగ్గుతూ పాడలేని శంకరాభరణం శంకరశాస్త్రి గారిలా స్ట్రక్ ఐపోయి కొట్టుమిట్టాడుతూ ఉంటే, ఎప్పుడూ మౌనముద్రలో(పాపం వీళ్ళ skype ఎప్పుడూ మ్యూట్ లో ఉంటుంది. వింటారు, టైపుతారు, కాని మాట్లాడలేరు) ఉండే మా జాలిగుండె గల సౌండ్ ఇంజనీర్లు ఇద్దరూ, అర్జెంటుగా సెట్టింగ్స్ మార్చేసుకుని... "ఆఆఆ... నాదాత్మకుడవై..." అని పాడేస్తారేమో, అని డౌటనుమానసందేహమీమాంశతో, పురజనుల క్షేమంకోరి ఆ ప్రయత్నం విరమించుకున్నాను.
"జరిగితే అంత సుఖం లేదు," అన్నారు. అలాక్కాకోపోతే, ఓపక్క మనుగడ కోసం రోగాలతో పోరాటం, మరోపక్క పడుతూలేస్తూ పనుల కోసం ఆరాటం.... వీటి మధ్య నీరసంతో కూడిన అశక్తత వల్ల వచ్చే దిగులుచేత , అలా సీలింగ్ ఫ్యాన్ ను చూస్తూ, దీర్ఘాలోచనలో ఉండగా, కష్టాలోచ్చినప్పుడే ఖాళీగా గుర్తొచ్చే ఆ దేవుడిని ఎడాపెడా ఓ మూడు కోరికలు కోరేయ్యాలి అనిపించింది. మీకు తెల్సుకదా, నాకు పెద్దగా దురాశ లేదు. కాని హీనపక్షం మనిషికి - రోటీ, కపడా, మకాన్ కావాలి కదా ! అందుకే, ధైర్నం తెచ్చుకుని, నా వినతిపత్రం దేవుడి ముందున్న అఖండ పర్వతం వంటి వినతిపత్రాల పోగులో పెట్టేసాను. ఎంసెట్ పరీక్షలో రాసినట్టు, దేవుడికి సులువుగా ఉండేందుకు ముల్తిపుల్ ఛాయస్ లో ఓ నాలుగు ఆప్షన్స్ కూడా ఇచ్చాను. ఇంతకీ ఆ మూడు కోరికలూ ఏమిటంటే...
                    
1.అక్షయపాత్ర, హంసతూలికాతల్పం, వస్త్రాభరణాలు అమర్చిన ఒక పుష్పకవిమానం (మావారికి తరచుగా బదిలీలు అవుతుంటాయి కనుక ఇదొక మొబైల్ ఇల్లులాంటిది అన్నమాట).
2. ఇన్నీ ఒకేసారి గ్రాంట్ చెయ్యడం కష్టమని తెలుసు కనుక - కోరినవి తక్షణమే పొందే అష్టసిద్దుల్లోని "ఇచ్చాసిద్ధి"
3. అల్లాద్దీన్ అద్భుత దీపం తో కూడిన ఆ జీనీ భూతాన్ని అనుగ్రహిస్తే, కనీసం దానితోనైనా సరిపెట్టుకుంటా.
4. ఆల్ ది అబోవ్.
ఊర్కోండి... ఈ నా న్యాయమైన కనీసావసరాల కోరికలు విని, మీరు హీనపక్షం ఒక్క ఆప్షను అయినా నాకిమ్మని, ఉద్వేగంతో, కన్నీరుమున్నీరవుతారని, నా డిమాండ్లు తీర్చమని నా కోసం ముక్కోటి దేవతలకు మొక్కుకుని, ప్రార్దిస్తారని నాకు తెలుసు. అంచేత... ఇప్పుడే ధర్నాలు, దానాలు, ప్రార్ధనలు మొదలుపెట్టండి.
ముఖ్య వార్నింగ్గమనిక: నా కోరికలకు ముచ్చటపడిపోయి, మీలో ఎవరైనా నాకు బంగారు గండపెండేరం తొడగాలని ముచ్చటపడితే, ముందుగా అది పెట్టుకునేందుకు ఓ లాకర్ కూడా తీసుకోమని మనవి. అలాక్కాకుండా గజారోహణం చేయించాలి అనుకుంటే, నడుముకు వడ్డానం లేని, గజాన్ని నేను అధిరోహించను. కాబట్టి, మణిమయఖచితమైన(hall mark ధృవీకరణ పత్రం ఉండాలి) వడ్డానంతో సహా గజారోహణం చేయించి, దాని పోషణ ఖర్చుల తాలూకు బ్యాంకు ఎఫ్.డి, నడుముకు వడ్డానంతో సహా నాకు దానమిమ్మని మనవి.

వెన్నెల కరిచిన రాత్తిరి

వెన్నెల కరిచిన రాత్తిరి 
------------------------
భావరాజు పద్మిని - 15/5/16

(ఇదేం పైత్యం, వెన్నెల కురుస్తుంది కాని, కుక్కలా కరుస్తుందా అని మీవంటివారు అడగడం న్యాయమే. కాని, అంతర్జాలంలో అన్వేషణలో ఈ ఉపమానం టైటిల్ తో కూడిన కవిత చదవగానే, నాకూ సరదాగా ఓ తవిక రాయాలనిపించింది. అంచేత... అర్జ్ కియా హై... అవధరించండి.)
కొబ్బరాకులు కొరగ్గా మిగిలిన చంద్రుడు
దూరదర్శన్లో అంతరాయం వచ్చినప్పుడు
కనిపించే గజిబిజి గీతల లాగా ఉన్నాడు.

తిన్న వెన్నెలంతా ఆకులు మానులో పోగేసి,
కొబ్బరి మొవ్వు, కొబ్బరి నీళ్ళు, కొబ్బరికాయలాగా
మార్చేసుకున్నాయ్ మౌనంగా తెలివైన ఆకులు.

"ఓహోయ్, వెన్నెల ఎవరి సొత్తూ కాదోయ్" అంది...
నిటారుగా నిల్చుని ఉడుగ్గా చూస్తున్న తాడిచెట్టు.
"ఆహా, ఇకనేం, నువ్వూ కాస్త కొరుక్కుని తాగు"
'తాడి చెట్టంత ఉన్నావ్ గా" సవాలు విసిరిందది.

"ఓసోస్, నేను కాస్త కిక్కు కలిపి దాస్తా చూడు" 
అంది ధీమాగా తాడి చెట్టు, పెడసరంగా తలూపుతూ!
వెంటనే తాడిచెట్టు ఆకులూ వెన్నెలని కరవసాగాయి.
కరిచిన వెన్నెలని మానుకు సరఫరా చేసాయి.


ఇక్కడే కదా మరి అసలు గమ్మత్తు!
తాటి ముంజెలు వెన్నెల తునకల్లా కాసాయి.
కాని, తాటి మానుకు గాట్లెట్టి, కుండలు కట్టారు.
కుండలో వెన్నెల పాలు, తాటికల్లుగా నిండాయి,

కల్లు తాగిన కోతులన్నీ కిష్కిందకాండ చేసాయి,
ఫుల్లుగా కొట్టినవి కిక్కురుమనకుండా పడున్నాయి,
'చూసావా నా పెతాపం కిక్కు' అంది తాడిచెట్టు 
ఆ రాత్తిరి నుంచి ప్రతీరాత్తిరీ...
వెన్నెల కొన్ని బ్రతుకుల్ని కరుస్తూనే ఉంది.
అదన్నమాట !!!

(హవ్వా... హవ్వా... ఇదీ ఒక తవికేనా... తవికలకి వహ్వా బదులు హవ్వా అనాలని, గతంలో మనవి చేసుకున్నాను అజ్జక్షా !)

పాషాణ ప్రాజెక్ట్

పాషాణ ప్రాజెక్ట్ 
భావరాజు పద్మిని 

5/7/16.
"నెట్ నుంచి ప్రింట్ అవుట్ కావాలి," ఇంటికి ఎదురుగా ఉన్న నెట్ సెంటర్ కు వెళ్లి అడిగాను. "ఆప్ క్యూ మే హై" అన్నాడతను తాపీగా. నాముందో ఐదారుగురు హైదరాబాద్ లో మాంచి ఎండాకాలంలో మంచినీళ్ళ టాంకర్ రాగానే "నేనంటే నేను ముందని" బిందెలు పట్టుకు పోరాడుకునే మల్లయోధుల్లా నిల్చున్నారు. సోమవారం నుంచే ఇక్కడ పిల్లలందరికీ వేసవి సెలవలు ముగిసి, స్కూల్ తెరవనుండడంతో, అంతా "వాటికోసమే" కాబోలు వచ్చారు. అవేంటంటే...
ఒక నీలిరంగు తలపాగా ఒక ఐదేళ్ళ చిన్న పాప ఫోటోలు తెచ్చారు. ఆ పాప ఒంటికన్ను తెరిచి, ఒంటికాలు మీద నిల్చుని, కొంగజపం చేస్తూ, పొట్టంతా లోపలికి లాగేసుకుని, నిల్చుంది. ఇలా ఐదారు భంగిమలు రాక్షసుడి నోట్లోంచి వచ్చే సెగల్లా ప్రింటర్ నోట్లోంచి బైటికొస్తున్నాయి. కడుపునొప్పి ఆగక... "ఇవేంటి, ఎందుకు?" అని అడిగాను.
"ఏం చెప్పమంటారండి, సమ్మర్ ప్రాజెక్ట్, యోగ భంగిమల్లో ఫోటోలు తీసుకుని, పట్రమ్మన్నారు. "a square + b square + 2ab" ఫార్ములా లాగా పిల్లలకి యోగా అంటే రాందేవ్ బాబా అని ముద్ర పడిపోయింది కదా !టీవీ పెట్టి చూసింది, ఆయనిలాగే పొట్ట గింగిరాలు తిప్పుతూ, కనుబొమలు ఎగరేస్తూ, ఒంటి కన్ను టపటప లాడిస్తూ నిల్చున్నారు. ఆయన ఎలా ఉంటే మా పాప అలాగే ఫోటోలు దిగింది," ఇదీ విషయం. అన్నారు.
ఈ లోపున నా ముందున్న వాళ్ళ క్యూలో కొంతమంది 'ఫోను పిలుపుకు' వెళ్ళిపోయారు. నెట్ సెంటర్ వాడు "ఈమెయిలు బతావో" అన్నాడు. "సహస్ర శిరచ్చేద అపూర్వ చింతామణి" లాంటి నా ఈమెయిలు, పాస్ వర్డ్ నువ్వొక్కసారి టైపు చేస్తే, నీకు కీ- బోర్డ్ మీద విరక్తి కలుగుతుందిరా కుంకా" అని మనసులో అనుకుని, "భయ్యా, మై టైపు కర్డూ..." అని అడిగాను. నాలోపల అంతరాత్మ/అంతరాత్ముడు(ఆత్మకి జెండర్ లు ఉండవని నా డౌటనుమానం) ఇంత భీబత్సంగా ఆలోచనలు చేస్తుందని పాపం ఆ ప్రాణికి తెలిస్తే ఏమైపోతాడో !
"ఏంటివి రాళ్ళూ రప్పలూనూ...? మీరు భూగర్భశాస్త్రజ్ఞులా?" సందేహంగా అడిగింది అ.పా(అమాయకప్ప్రాణి).
"లేదు..."
"మరి, పురాతత్వ శాఖలో పని చేస్తున్నారా? ఇవి శిలాజాలా?"
"కాదు..."
"మరేంటివి?" ఈ సారి నీలిరంగు తలపాగా అడిగింది. ఇందాక నా కడుపునొప్పి తీర్చిన ఋణం తీర్చుకోవద్దూ... చెప్పేస్తా, ఇక. వంటల కార్యక్రమంలో వ్యాఖ్యానించే పాకశాస్త్ర ప్రవీణ లా గుక్క తిప్పుకోకుండా చెప్పేస్తా...
                          
"ముందుగా ఓ డజను సుద్దముక్కలు ముక్కలు చెక్కలు చేసి, నీళ్ళల్లో వేసి, ఫ్రీజర్ లో పెట్టి, గడ్డకట్టించాలి, తర్వాత బైటికి తీసేయ్యాలి. ఇలా 3-4 సార్లు చెయ్యాలి. అలాగే ఓ మాంచి గుండ్రాయిని తీసుకుని, నీళ్ళలో వేసి, ఫ్రీజర్ లో పెట్టి తీస్తూ, మధ్య మధ్య దాన్ని రెప్పవాల్చుకుండా చూడాలి. ఆ తర్వాత ఇదే పద్ధతిని ఓ కాళ్ళు రుద్దుకునే రాయితో చెయ్యాలి. ఆ తర్వాత రాళ్ళలో మార్పులు గమనించాలి. అంతే ఘుమఘుమలాడే దిక్కుమాలిన ప్రాజెక్ట్ రెడీ! " అన్నాను.
"అమ్మా, మీది ఆగ్రా నా ?" కాస్త వణుకుతున్నట్టు అడిగింది తలపాగా.
"కాదు భయ్యా, మీ అనుమానంలో న్యాయమున్నా, ఇటువంటి పరిస్థితుల్లోనే గుండె దిటవు చేసుకోవాలి. చెప్తా వినండి. ఇది మా పిల్ల సమ్మర్ ప్రాజెక్ట్. 20 రోజుల నుంచి ఫ్రీజర్ అంతా రాళ్ళే. ఇంకేం పెట్టే చోటు కూడా లేదు. మొన్నో పిల్లాడికి అందులోంచి చాక్లెట్ తీసి ఇద్దామంటే, వాడీ రాళ్ళు చూసి, గుడ్లు తెలేసాడు. ఇది 'ఫిజీషియన్స్ సాంపిల్' మాత్రమే. అసలువి ఇంకా చాలా చేసాము. సమ్మర్ లో తల్లిదండ్రులు పనీపాటా లేకుండా వాట్స్ ఆప్, పేస్ బుక్ చూసుకుంటారని అనుమానం వచ్చిన స్కూల్ యాజమాన్యం, తమ క్రియేటివిటీ అంతా కాగితాల్లో కలిపేసి, విషయానికి విషయానికి సంబంధం లేని ఓ వంద వర్క్ షీట్లు, కొన్ని ప్రాజెక్ట్ లు ఇస్తారన్నమాట. చర్మచక్షువులతో చూస్తే, ఇవేవీ పిల్లలు చెయ్యగలిగినవి కాదు. అంటే మనకే ఇచ్చినట్టుగా మరి. అలా చేసి, చేసి, నీరసించి, నిండా మునిగి, ఇప్పుడే ఇలా తేలాను," అనగానే అక్కడ " హాయ్ మేమూ అంతే, సేం పించ్" అంటూ ఒక్కసారిగా నవ్వులు వెల్లివిరిశాయి. తప్పని బాధ ఉన్నప్పుడు దాన్ని హాస్యంగా తర్జుమా చేసుకుంటే, మనసుకి తేలిగ్గా అనిపించి, కష్టం తేలిపోతుంది.
ఇక అక్కడి నుంచి స్టేషనరీ షాప్ కు వెళ్తే, అక్కడి పరిస్థితి ఎలా ఉందంటే- 
"ఎయిర్ పోర్ట్ లో ఉన్న ఒకేఒక ఛార్జింగ్ డివైస్" వద్ద, ట్యాబులు, ఫోన్లు, ఐపాడ్ లు, లాప్టాప్లు పట్టుకుని, ప్లగ్ కోసం పడిగాపులు పడుతూ, విధిని నిందించుకుంటూ, తమకి అవకాశం దొరకలేదని లోలోపల కుమిలిపోతూ, ఛార్జ్ పెట్టుకున్న వాళ్ళకి పంచమహాపాతకాలు చుట్టుకోవాలని నిందించుకుంటూ, ముళ్ళమీద కూర్చున్నట్టు కూర్చునే ప్రయాణికుల స్థితి లాగే ఉంది. వీళ్ళకి స్కూళ్ళ బాధే ! తొక్కుకుంటూ, తోసుకుంటూ బయటపడి, ఇంటికి చేరేసరికి ఓ రెండు గంటలు రోడ్డు రోలర్ చక్రాల కింద దొర్లిపోయాయి. అప్పుడే పాలు కొనేందుకు వెళ్ళిన నాకు, ఏడాది ఆలస్యంగా వచ్చిన టెలిగ్రాం లాగా ఓ ప్రకటన కనిపించింది. " కాసిన్ని డబ్బులు మా మొహాన పడేస్తే, అర్ధంపర్ధం లేని సమ్మర్ ప్రాజెక్ట్ లు అలవోకగా మీ పిల్లలతో చేయించి ఇస్తాం. వివరాలకు సంప్రదించండి.... ". ఓహో, ఇదొక కొత్త వ్యాపారం అన్నమాట. సమస్య ఉన్నచోట 'ఎదిగే అవకాశం కూడా ఉంటుంది' అంటే ఇదే కాబోలు!

అమ్మా, స్మృతి ఇరానీ. గతేడాదో, అంతకు ముందో, మీరు ఈ ప్రాజెక్ట్ లను నిషేధిస్తారన్నవార్త విని, మా మనసులు, హైదరాబాద్ లో వర్షాల్లో మూసీ నదిలా ఉప్పొంగాయి. వాటిమీద ఇటుల మన్ను జల్ల న్యాయమా? అదేదో త్వరగా విధించేస్తే... మా పేరెంట్స్ అంతా కలిసి... " సామూహిక ప్రాజెక్ట్ నిషేధోత్సవం" జరుపుకుంటాము. ఏమంటారు?